BTW-carrousel fraude

De BTW-carouselfraude, in het Engels ook wel „carousel vat fraud” of „missing trader fraud” genoemd, heeft niets te maken met draaimolens die je in pretparken vindt, maar alles met omzetbelasting: nooit belasting afdragen maar wel zo snel mogelijk belasting terugvragen, uiteindelijk zelfs over goederen die niet eens bestaan.

Wanneer je als consument in een Europese winkel iets koopt, dan moet je daarover BTW (belasting) betalen, via die winkel, aan het land waar die winkel gevestigd is. In Nederland is dat momenteel 19% 21% en dit hoort (in de detailhandel) bij de aangegeven prijs inbegrepen te zijn.

Maar de meeste westerse landen, ook Nederland, maken een uitzondering voor export: voor goederen die door een handelaar aan een buitenlands bedrijf verkocht worden, hoeft geen BTW gerekend te worden. En hier zit een mogelijkheid tot fraude.

„Sales Tax” is niet precies hetzelfde als BTW. Iedereen moet BTW betalen en bedrijven kunnen dit over hun inkopen later terugkrijgen, terwijl Sales Tax alleen betaald hoeft te worden op het moment dat een particulier iets van een bedrijf koopt.

Bij transacties binnen Nederland moeten handelaren aan elkaar ook BTW betalen. Met de ontvangen facturen als bewijs kan een handelaar alle door hem betaalde BTW „terugvragen” bij de belastingdienst, tegelijk met het „afdragen” van de BTW die hij aan zijn klanten berekend heeft. Normaal gesproken betekent dat natuurlijk bijbetalen, maar soms (bij grote investeringen, of draaien met verlies) kan het betekenen dat hij geld krijgt van de belastingdienst.

Dit systeem van „voorbelasting” verkleint de fraudekans enorm: als iemand papieren „kwijt raakt”, dan heeft hij nog steeds de BTW over zijn inkoopprijs al betaald en is het grootste deel van de schade voor hemzelf, niet voor de belastingdienst.

Buitenland

Bij goederen die aan bedrijven in het buitenland verkocht worden, geldt dit systeem van voorbelasting niet: hierover hoeft geen BTW gerekend te worden. Bij leveringen aan landen buiten de eg zijn hiervoor stempels van de douane nodig. En als een handelaar goederen uit het buitenland ontvangt, moet hij Nederlandse BTW over de waarde aan de douane betalen.

Toen de binnengrenzen van de eg open gingen, heeft men in deze omslachtige procedures gesneden, zonder daar een andere vorm van intrinsieke controle voor terug te zetten. Bij levering aan bedrijven in een ander eg land hoeven de handelaren geen BTW te vragen of te betalen („Intra-communautaire transacties”, ict).

Bijvoorbeeld: een Nederlandse handelaar die in België een artikel voor 100 euro exclusief BTW afrekent, kan dit diezelfde dag in Nederland al voor 119 121 euro inclusief BTW verkopen en heeft zonder marge bij de prijs op te tellen toch 19 21 euro „verdiend”. Natuurlijk moet hij die 19 21 euro over een paar maanden, bij zijn eerstvolgende BTW aangifte, nog wel afdragen aan de Nederlandse staat.

Dit stimuleert de internationale handel binnen de eu enorm, want op deze manier krijgen kleine handelaren een flink percentage van de omzet gratis krediet van de overheid.

Verschil tussen acquisitiefraude en carrousel

Maar het nieuwe systeem heeft een risico op fraude ingebouwd. Helaas zijn er mensen die hier misbruik van maken. Dat doen ze zo:

• Een bende richt bedrijven op, die handelen in gemakkelijk te verplaatsen waardevolle goederen, zoals: geheugenmodules, microprocessoren, tot een paar jaar geleden nog harddisks, tegenwoordig mobiele telefoons;
• Ze kopen deze goederen zónder BTW te betalen in het buitenland…;
• … verkopen deze mét BTW in het binnenland…;
• … en verdwijnen met de noorderzon tegen de tijd dat deze BTW aan de belastingdienst afgedragen had moeten worden.

Blijft het daarbij, dan heet het met een mooi woord „acquisitiefraude”.
Helaas is de naam acquisitiefraude verwarrend, omdat malafide advertentieverkoop soms ook zo genoemd wordt.

Het wordt een „carrousel” als meerdere bedrijven steeds dezelfde goederen aan elkaar doorverkopen, daarbij de betaalde BTW steeds zo snel mogelijk terugvragen, maar verschuldigde BTW nooit afdragen. Soms draait een BTW carrousel zelfs zo soepel, dat de goederen waarin de bende handelt alleen nog op papier hoeven te bestaan.

Het afrekenen in buitenlandse valuta en het handelen in artikelen waarvan een spotmarkt bestaat (spot = voor directe levering, dit betekent dagelijks sterk wisselende prijzen) maakt het de logge belastingdienst erg lastig om controle uit te oefenen.

Historie

In het tijdschrift ComputerPartner (nummer 10 van 22 september 1998) staat een artikel van 3 pagina’s over dit onderwerp. De tekst gaat vooral over de werkwijze van een bepaald BTW-frauderend netwerk in Limburg dat begin 1998 opgerold is. Volgens het artikel kan je, als je alleen al de legale grenzen van het uitstel maximaal benut, eerst 6 maanden volop handelen, voordat je voor het eerst BTW moet afdragen.

In 1998 werd door de belastingdienst een eenheid opgericht die alle transacties van meer dan 50 cpu’s extra goed ging controleren. Op een gegeven moment werd er van een bedrijf zelfs tientallen miljoenen guldens vastgehouden, omdat ze verdacht werden gehandeld te hebben met fraudeurs.

Links

• Imex vrijgesproken van carouselfraude
• Fiscus achtervolgt CPU-handel
• Zoon van Engelse MP schuldig bevonden aan carouselfraude
• Zwaardere straf voor spilfiguur btw-fraude
  onder andere over de eigenaar van InfoBrix