Een dozenschuiver is een winkel waar zowel de verkopers als de klantenservice („technische dienst”) weinig of geen technische kennis hebben over de producten die ze verkopen.
De term gebruiken we meestal voor handelaren in elektronische apparaten: een dozenschuiver is een bedrijf dat deze apparaten ingepakt in dozen in grotere hoeveelheden verkoopt. Het woord is bedoeld als belediging.
Hoe ging het vroeger
Wat de jeugd van tegenwoordig waarschijnlijk niet eens meer weet, is dat het tot in de jaren ’80, ’90 normaal was dat je een elektronisch apparaat kocht als het uitgepakt was. De verkoper/ster kon je alles uitleggen en als je besloot om het apparaat te kopen, dan werd de originele verpakking uit het magazijn gehaald.
„Koop bij de man
die het repareren kan.”
Als het apparaat niet meer werkte, kon je het terugbrengen naar dezelfde winkel en daar was iemand in loondienst die het apparaat de volgende week gerepareerd had. Na afloop van de garantie konden ze het nog steeds repareren en dat kostte je dan maar een fractie van de nieuwprijs.
Vaak werkte het hele gezin van de eigenaar in de zaak. Als je overdag iets kocht dat te zwaar was om zelf mee te nemen, dan kwam de eigenaar het als service diezelfde avond nog bij je thuis brengen. Begin van het einde was dat mensen „in de stad” gingen kopen: meer keuze, een paar procent goedkoper, maar geen service meer.
Succesformule
De succesformule van dozenschuivers rust op drie pijlers :
- Personeel: omdat er geen kennis nodig is kunnen dozenschuivers veel werken met goedkope inhuurkrachten, vaak part-timers. Van dit personeel wordt maximale flexibiliteit gevraagd. Dit betekent: op dagen dat er weinig klanten naar de winkel komen worden ze vroeger naar huis gestuurd — met minder loon;
- Prijzen: Door een uitgekiende manipulatie van de klanten lukt het ze om een „goedkoop” image bij de consument op te bouwen, maar vaak zijn dozenschuivers in werkelijkheid juist een paar procent duurder dan vakhandelaren of traditionele warenhuizen;
- Technische service: Als je aankoop niet meer werkt, dan hebben ze twee oplossingen: binnen garantie meestal omruilen tegen nieuw (de meeste consumenten vinden dit een prettige oplossing), maar buiten garantie laten repareren kost je de hoofdprijs.
Technische service
Een van de gevolgen van deze „technische service” zie je wel eens in berichten op forums, waarin mensen klagen dat ze van een dozenschuiver een „nieuw” product hebben gekocht, waar de klachtenbrief van de vorige klant nog bij verpakt zat.
Bij postorderbedrijven moeten retouren altijd heel goed gecontroleerd worden (bijvoorbeeld om te voorkomen dat een klant originele onderdelen omwisselt voor namaak), maar bij dozenschuivers gebeurt dit blijkbaar niet altijd even goed.
Uitgekiende marketing
Onderzoek laat zien dat de Nederlandse consument gemiddeld 2,1 winkel bezoekt voordat hij een duur elektronisch apparaat koopt. Daarom besloot „Mediamarkt” om een deel van hun Nederlandse winkels „Saturn” te noemen: veel van de consumenten die van zichzelf denken dat ze slim genoeg zijn om prijzen te vergelijken doen hun aankopen dan uiteindelijk toch gewoon in een van de winkels van dit concern.
Relatie met fabrikanten
Zelf iets repareren kunnen dozenschuivers niet, met doa’s kunnen ze maar 1 ding doen: terugsturen naar de fabrikant.
Die fabrikanten hebben daar overigens niet zoveel moeite mee: de kosten worden betaald door de klanten zelf (ook door de klanten die bij een vakman kopen). Fabrikanten vinden het prettig dat er winkels bestaan die grote hoeveelheden van hun producten verkopen en dan ook nog tegen een hogere prijs dan waar je het op internet voor kunt kopen.
Verder worden dozenschuivers ook gebruikt om refurbished partijen terug in de markt te zetten. Echt mooie aanbiedingen zijn dat.
Links
Mijn blogs over handelsjargon:
blafhert 
10 jaar geleden was het nog bijzonder als een bedrijf „dozenschuiver” was. Intussen is de wereld veranderd.
Tegenwoordig zijn we er aan gewend dat we in alle winkelstraten van Nederland filialen van steeds dezelfde winkelketens zien, dat we in winkels alleen producten kunnen kopen die bedoeld zijn voor de grote massa, soms alleen in maten die niet eens op Nederlanders afgestemd zijn, daarvoor een te hoge prijs betalen, niet meer geadviseerd worden door verkopers die iets van het product weten en geen service meer krijgen als de garantieperiode om is.
Kortom: de Wegwerpmaatschappij.
Het internet knaagt aan de stoelpoten van traditionele dozenschuivers, in de eerste plaats omdat de consument via internet prijzen kan vergelijken.
Zie: Weinig medelijden met Media Markt
In de video „Der Media Markt Check” zie je:
– intussen gaat in Duitsland ongeveer de helft van alle omzet in elektronica naar de combinatie Media Markt/Saturn;
– fabrikanten van bijvoorbeeld witgoed produceren diverse varianten exclusief voor elke keten, zodat iedereen altijd „de laagste prijs” heeft;
– consumenten schatten bepaalde producten gemiddeld 40% duurder in dan ze in werkelijkheid zijn;
– Media Markt aanbiedingen zijn ongeveer 1% duurder dan de goedkoopste aanbieder op internet, maar de rest van wat je er koopt was in een steekproef maar liefst 40% duurder dan op internet;
– Verkopers moeten voor hun werk een groot beroep doen op hun hobby;
– wat gebeurt er als je een gps tracker inbouwt in een apparaat dat je bij Media Markt inlevert?
Goed verhaal.
Wij hebben nog steeds zo’n familiebedrijf (anno 1964) waar inderdaad de service zoals vroeger nog geldt. Het is voor ons onbegrijpelijk dat er telkens klanten in de winkel staan die net een nieuwe Televisie/schotel/DvD of stereoset ELDERS hebben gekocht. En die ons vrolijk bellen met allerlei vragen of ineens de vakhandel wel kunnen vinden om in de winkel alsnog tekst en uitleg en de juiste kabel te halen.
Wij dagen bij deze iedereen uit om de kleine zelfstandige een eerlijke kans te geven om eenzelfde (of vaak beter) product voor de zogenaamd lage prijs te kunnen leveren. Wat zal men verrast zijn. En dan dezelfde vriendelijke persoon die dat ook even thuis komt afleveren. Of even de zenders instelt voor u. Of uw afstandbediening repareert in plaats van een universele van € 100,– te verkopen.
Tja, de consument koopt tegenwoordig steeds meer online en weet dankzij internet al hoe goed een product is en wat het wel en wat het niet kan. Daarnaast bevat de meest elektronica steeds minder defect-gevoelige problemen. Door de verdergaande verchipping neemt de kwaliteit steeds verder toe. Een camcorder van vandaag de dag heeft alleen een lens die nog mechanisch is, terwijl zo’n ding 20 jaar geleden ook nog een loopwerk, koppetrommel en de zeer slijtage gevoelige aandrukrollen. De kwaliteit was, vooral in tegenstelling tot de hedendaagse spiegelreflex camera met videofunctie om te janken. Als er aan een huidige camcorder als überhaupt iets stuk is, dan is het vaak de hele print die via de leverancier vervangen gaat worden. De camera opsturen om het printje te laten vervangen is slechts een dag extra moeite ten opzichte van de print bestellen en die in de winkel vervangen. Herstel buiten de garantie heeft feitelijk weinig zin, de consument wil vaak na een jaar of 4 een beter apparaat hebben. Kocht je vroeger voor 5000 gulden een CCD-V6000 Hi8 dan had je een goede reden dat ding na 4 jaar te laten herstellen. Koop je nu een JVC Full HD camcorder van 200,- euro dan is die na 4 jaar gewoon afgeschreven. Maar door de kwaliteitsverbeteringen in de techniek zal de goedkope JVC langer mee gaan dan een CCD-V6000 waar de elco’s van gaan lekken… De media markt is eigenlijk de laatste stap tussen een electronicashopwereld die volledig online is. De volledig als webshop opererende winkels hebben de toekomst mist ze ook een off-line showroom er bij houden. Media-Markt saturn begrijpt dat wel, maar heeft een structuur uit de jaren’80 waar bijvoorbeeld lokaal prijsbeleid en deel eigendom nog steeds bestaat. Uiteindelijk zal MediaMarkt meer op een coolblue of cameranu.nl gaan lijken met showrooms, een concept wat door Scheer en Foppen nu deels uitgerold is. Het is voor de echte vakdetailist niet leuk, maar de Nederlandse consument is een knakenpoetser geworden die geheel volgens de Media-Markt Saturn lijn der verwachtingen alles op internet leest en uiteindelijk op de prijs gaat shoppen. Dat met name ouderen dat niet doen geeft de kleinere detailisten en lokale witgoedhandels nog wat ruimte, maar wel een die ze goed moeten verdedigden en een waar het hard aanpoten is.